ALDANMAK, ALDATILMAK!
İnsanlar zaman, zaman, aldanabilirler, elbette. Aldanan insan kesinlikle iyi niyetlidir ki, aldatan kişilerin amaçlarına ulaşmak için her yolu mubah sayarlar. Çünkü, alçakça şeytan kılığına bürünmüşlerdir, fırıldak gibi dönebilmektedirler, masum görünür, kendilerini acındırırlar, kendilerine haklı olarak yapılanlar için bile haksızlığa uğramış gibi feryat ederler.
Aldatacağı kişilerin tüm iyi niyet meziyetlerinden ve tüm değerlerini istismar etmekten çekinmezler Allahtan korkmazlar. Dolayısı ile bu ahlaksızlara karşı aldanmak kaçınılmaz olur. Böylece sinsi şekilde haktan hukuktan yana olan istismarcılar amacına ulaşır ki, bunu asla unutmayalım.
Unutursanız sürekli aldanırsınız, aldatılırsınız.
Buna rağmen bu sahtekar ve istismarcıların ortaya koydukları vaatleri, size sunumları ve gözüne baka, baka yalanları, din, iman gibi birçok güzel sözler söylemleri nedeniyle, bir kez aldanırsınız ve iş işten geçmiş olur farkında olamazsınız.
Bütün bunlardan sonra, insan aynı şeylere bir kez aldanırsa, iyi niyetinden aldandığı kabul edilebilir, ikinci kez aldatılırsa, ahmak olduğu içindir, üçüncü kez ve daha fazla aldanırsa bilin ki kendisi de aslında kendisini aldatanların yolcusudur. Yol arkadaşıdır ve asla ayrılmazlar. Bu birliktelik menfaat çatışmasına kadar gideceğinden kimsenin şüphesi olmasın. Bu deneyim ülkemizde yıllardır yaşananlar ile sabittir.
Mükemmel aldatanlar emin olun istismarcıdır, kılığı ile kıyafeti ile, saç ve bıyıkları ile olduğu gibi, takındığı tavır ve söylemleri ile din ile, iman ile ve hiç çekinmeden Allah ile aldatırlar. Tüm bunları bilerek aldananlar, kendi celladına aşık olmuş insan olmaktan başka öte bir şey değildir.
Allah rahmet eylesin 9. Cumhur başkanı merhum Süleyman Demirel, ‘´ Celladına aşık olmuşsa bir Millet, İster Ezan, İster Çan dinlet, İtiraz etmiyorsa sürü gibi İllet, Müstahaktır ona her Zillet´´ lafını söylemiştir. Bu söylemin ne kadarından ders alınmıştır bilemem.
Şimdi aklıma gelen bu hikayeyi anlatmadan yazımı bitirmek istemem elbet.
Bir gün yaralı bir kuş Hz. Süleyman´a gelerek kanadını bir dervişin kırdığını ve ondan şikayetçi olduğunu söyler. Hz. Süleyman dervişi hemen huzura çağırtır ve ona sorar:
Bu kuş senden şikâyetçi, neden kanadını kırdın?
Derviş kendini savunur ve şöyle der.
"Sultanım, kuşu avlamak istedim, önce kaçmadı, yaklaştım yine kaçmadı, teslim olacağını düşünüp üzerine hamle yaptım ancak yakalayacağım anda kanadı kırıldı"
Hz. Süleyman: "Bak, bu adam haklı, niye kaçmadın? O sinsice sana yaklaşmamış, sen kendini koruyabilir ve kaçabilirdin. Şimdi de kanadım kırıldı diye şikâyet ediyorsun"
Kuş bu soru üzerine savunma yapar; "Onu derviş kıyafetinde gördüğüm için kaçmadım, avcı olsa hemen kaçardım, Derviş olmuş birinden bana zarar gelmez diye düşündüm.
Hz. Süleyman bu savunmayı doğru bulur ve kısasın yerine getirilmesini ister. “Kuş haklı, hemen dervişin kolunu kırın” diye emreder.
Ancak bu emre şikayetçi kuş itiraz eder: “Sultanım, sakın böyle bir şey yaptırmayın” diyerek figan eder.
Neden diye sorar Hz. Süleyman.
Kuş bunun sebebini şöyle açıklar: “Efendim, dervişin kolunu kırarsanız, kolu iyileşince yine aynı şeyi yapar.
Siz en iyisi bunun üzerindeki derviş elbisesini çıkarın. Çıkarın ki, benim gibi kuşlar bundan sonra artık aldanmasın!
Kıssadan hisse bu olsa gerek, aldanmamak için istismarcıların maskesinin indirilmesi ve bu maskeleri kullanarak üzerinizde tahakküm kurmak isteyenlere asla fırsat verilmemesi için Bu derviş ve Derviş kılıklı istismarcıların maskesi mutlaka çıkartılmalıdır, aksi halde bu ve buna benzer çook aldanmaları yaşarız ve bir bakarız iş işten geçmiştir. Dövünmenin faydası kalmamıştır. Kapımız her çalındıkça Mustafa Kemal Atatürk´mü gelmiş diyeceğiz, ama her şeyi kaybettiğimizi anlayıp onu çook bekleyeceğiz.
