Türkler tarih boyumca bir birleri ile savaştı, savaştı ama asla bundan ders almadı.
Aklım erdi ereli, Muhalefet ile İktidarın güzelce oturup bu ülkenin hayrına iş yapmadıklarını bu denli imkansız görmemiştim.
Dediğim dedik Çaldığım düdük misali.
Bir birine saygı duyarlardı, liderler atışırdı, taraftarlarını asla aşağılamazdı, ama bu gün artık iş şirazeden çıkmış hep hakaret, bölmek, aşağılamak, muhalefete dahi muhalefet olmuş. Salı günlerinin gelmesini kimse istemiyor artık. Bugün ki kadar gerçekler saptırılmadı, hakaretler olmadı, muhalefet ve muhalefet yanlıları bu kadar tahkir edilmedi. Kimse hep ben haklıyım diyerek kel fodul olmadı.
Mesele ülke, Millet meselesi olmaktan çıkmış her Salı Liderlerin bir birine hakaretleri söz konusu. Muhalefetin ne dediği önemsiz ve hep yanlış, İktidar ise ülkeyi getirdiği hali görmez ve sadece kendi yandaşlarına hitap eder halde. Benim Cumhurbaşkanım diyemez oldu insanlar.
Geçmişinden ders almayan bir siyasi üslup var ve kimse ders almıyor diyeceğim ama ana muhalefete haksızlık etmiş olacağım biliyorum. Bu ülke de kendi kurucu liderine söver hale gelmiş, bu ülke Cumhuriyetin kazanımlarını inkar eder hale gelmiş, bu ülke, din istismarını kabul eder hale gelmiş, bu ülke de vakıflarda çocuk tecavüzcülerine dahi itimat eder hale gelmiş, bu ülkede 34 yaşında bakan çocuklarının milyonerlik bir yana trilyoner olur hale geldi, bu ülke adaletin tecelli etmediği bir hale geldi. Bu ülke geçmişine söver hale geldi, bu ülke Türk demenin suç olduğu hale geldi, bu ülke Milli mücadele etmiş komutanlarını, gelmiş geçmiş Cumhuriyet kahramanlarını aşağılar hale geldi.
Bu ülkede kimse düşüncesini açıklayamaz hale geldiği gibi, ülke sorunlarını anlatacak televizyon kanalı kalmadı. Ekonomik kriz var demek, dolar artacak demek, iktidarı eleştirmek artık suç olur hale geldi. İktidarın istemediği her karar artık tanınmaz hale geldi ki, yargı iktidarın isteğine göre karar verir hale geldi.
İnsanların mutfağında ateş alev almış ama bu millet korkudan kendi kendine konuşur hale gelmiş, duyan işiten zaten yok..
Tarih yazan bir millet olmamıza rağmen, tarihten ders almıyoruz. Eğer tarihten ders alabilseydik, şüphesiz tarih tekerrür etmeyecekti.Osmanlı´nın neden yıkıldığı konusunda, gerçekleri hep saklandı, böbürlene, böbürlene Osmanlı padişahlarını anlattık, Osmanlıyı çökerten Padişahları şak şaklar olduk. .
Yabancıların banka sahibi olduğu ve piyasalara yön verdiği, bu bankaların son 15 yılda yabancılara kendimizin sattığını unuttuk, Şimdi bu bankalar Milletin ciğerini söküyor, BDDK kurulu kılını kıpırdatmıyor. BDDK ya kim atandı onu dahi sorgulayamaz olduk.
İsteyen banka istediği şekilde hareket ediyor.
Ülkenin en karlı ve büyük bankası İŞ Bankası tartışılır hale getirilerek yabancı bankaların ekmeğine yağ sürülür oldu. Bırakın bir vatandaşın vasiyetini Mustafa Kemal Atatürk´ün vasiyeti yok sayılır hale geldik. .
Biz bütün bunları görüyoruz da aklı başında muhalefet, partileri bunu görmüyor mu? Yoksa gördüğü halde sesini çıkarmıyor mu?
Bence Ana muhalefet ve en küçük muhalefet partisi İYİ Parti görüyor ve bunu dillendiriyor, lakin Medyada yer bulmuyor.
Bir ülkenin yüzde yirmi beş oyunu almış CHP, yüzde on birini almış İYİ parti görüyor ama bunları Millete anlatamıyor ve anlatacak platform bulamıyor diye düşünüyorum. Kilit Parti MHP nin neler yaptığı ortada ve son günlerde daha da dağınık durumda.
Kimse artık kim, neden, nasıl, ne şekilde bir siyasetin sürdüğünü anlayamıyor. BDP ile birlikte tatil önergesi imzalarken EYT için verilen önergede BDP ile birlikte görünmemek adına insanların mağduriyeti gaale alınmadığı gibi, TBMM nin bence artık bir önemi kalmamıştır.
Liderler kendi aralarında konuştukları gibi kararı tecelli ediyor. Millet meclisine gerek kalmamış.
Millet Vekillerinin bir hükmi şahsiyeti yok.
Ülkede insanlar artık Su ve Elektrik faturalarını ödeyemez hale gelmiş ve vekiller hala Mecliste oturuup halinden memnun ise bu ülkede hak ve adalet kalmamıştır.
Vekil tüm borçlarını ve geçimini aslına rücu ediyor ne ala..
Ders almadık ve alacağız diye de bir derdimiz yok gibi.
Çünkü İğneyi kendimize çuvaldızı başkasına batırmayı öğrenemedik, öğrenmekte istemiyoruz. Ben Liderime sövülüp sayılmasını asla affetmedim ama Liderim affedip kendisine söylenenleri içine sindirmişse, Tuz kokmuştur.
Tuz kokmuşsa yapacak bir şey kalmamıştır.
İşte 29 Ekim Cumhuriyet bayramından bize kalan, bölünmüşlük, kin, nefret,acizlik, yalakalık bir de çaresizlik kalmıştır unutulmayacak..
Cumhuriyet bayramı ki en büyük Milli bayramımız ilk defa şantiyelerde ve Millete söven rantiyecilerle üstüne üstlük Türk´ün Başkenti Ankara da değil, İstanbul da kutlanmıştır.
Hem de daha tamamlanmamış bir hava limanı açarak.
Allahtan bu hava limanının adını KADİR MISIRLIOĞLU koymadık ona şükrediyorum.
