! Bu yıl, 28.06.2018 Sevgili Eşimin 6. ölüm yıl dönümü. Tam 6 yıl bitti, be gülüm sen gideli. Benim için günler nasıl geçtiğini ben bile bilmiyorum, sen biliyor musun, asla onu da bilmiyorum işte. Zaten bunu hiç ama hiç bilemem de, bilmememin de mümkün olmadığını da biliyorum. Keşke´ lerle yaşadım desem yalan, keşkeler´ im yok desem o da yalan. İkisinin arasındayım işte. Çaresiz, umutsuz, idealsiz ve amaçsız. Gitmeseydin keşke yanımda olsaydın demek için çok, ama çok geç olduğunu artık anlıyorum sanırım. Sanıyorum da aklımdan çıkaramıyorum bilesin. Çıkarmamda mümkün olmayacak ki. Aklımdan çıkarmam seni asla bunu sende bilirsin, bilirdin, şimdi de biliyor musun onu da bilmiyorum. Hayat devam ediyor diyorlar, eskisi gibi hayata devam etmem gerektiğini söylüyor dostlar. Fakat her şey eskisi gibi olmuyor gülüm, olmuyor işte eskisi gibi, olması da mümkün görülmüyor bunu anladım. Yeni bir başlangıç yeni bir düzen yeni bir tarz hayal ediyorsam da yakıştıramıyorum, ne senin dediğin gibi ne de benim istediğim gibi. Bir hayat arkadaşı olsun diyorlar ama ne istediğimi sormuyorlar gülüm, sormuyorlar işte. Dayatıyorlar işte ben gibi yaşayan birine gönüllerince tavsiye ediyorlar. Bu saatten sonra, ne kariyer, ne servet, ne güzellik ne de maharet istemiyorum ki. Ben yoruldum artık, öyle yoruldum ki, bu yorgunluğumu bilene anlayana aşk olsun. Anlayan olacağını da sanmıyorum. Aşk güzeldir, elbet sevmekte. İkinci bahar dedikleri de var seçenekte. Fuzuli ye sormuşlar, sevmek mi daha güzel, sevilmek mi? Cevabı şu olmuş Fuzuli´nin; Sevmek demiş. Çünkü sevildiğinden hiçbir zaman emin olamazsın. Ben çok emindim sende emindin diye biliyorum. Sevilmek elbet ister insan, sevilmeyi isterken sevmekte ister elbet, lakin şu an bunun ortası yok, yok kahretsin, sen gibi bana bebek gibi bakacak var mı ki bu Dünyada. Karşılaşırsam eğer, beni sen gibi sevecek, bana değer verecek bir ruh ikizimi inan ki sormam kimdir, nedir, ne değildir elbette vasiyet ettiğin gibi severim alırım onu kalbime senin müsaade ettiğin kadar bilirsin. İster, zengin ister fakir, ister düşkün, ister Avrupalı olsun, yaşı, dili, dini ırkı elbet önemli değil zaten, senin gibi biri olsun desem de olmaz lakin senin kadar sevecen olsun yeter düşünsem de fark edecektir elbet. Ancak, sen benim göz bebeğimdin, kıyamazdım sana, bir de benim gözlerime bakıp ‘´Benzemez Kimse Sana Şarkısını´ okuduğunda geçerdim kendimden. İşte böyle biri olmalı, olmalı ki o aşkı da bulayım lakin senide unutmayayım istiyorum gönlümce. Yeter ki inanıp güveneceğim sen gibi olsun yeter ki. Gelmişi geçmişi, kariyeri ve yaşadıkları onunla kalsın bana sen gibi baksın yeter. Yoruldum be gülüm, aciz kaldım, kimsesiz ve sevgisiz birde ilgisizlik öldürüyor yavaş, yavaş, beni biliyorum. Varsın öleyim koşulsuz sana geleyim yeter ki. Ama istekle oluyor işte. Bil ki, seni yalnızca yaş gününde, evlenme yıldönümünde, en acısı Ölüm yıldönümünde hatırlıyor değilim. Seni asla unutmayacağımı bilirsin, bilirsin elbet bunu biliyorum. Benim gönlümden, yüreğimden çıkma ve bana senden fazla yaşadığım yılları helal et. Diyeceksin ben hakkımı helal ettim sana Mekke de, lakin senden fazla yaşadığım bu yıllar değildi helalleştiğimiz, şimdi senden fazla yaşadığım yılları helal et, et ki rahat olayım diyorum. Çünkü yaşadıkça senin vasiyetince yaşayacağım ve öyle sana geleceğim. Mekanın cennet olsun, Nur içinde yat emi sevgili eşim.
