Son çıkış demiştim bundan 3 yıl önceki köşe yazımda. Kimse ciddiye almadı. Herkesin canı sağolsun, ama dediğime gelindi gördü bunu bu aziz millet. Bu ucube sistem hepimizin dengesini bozdu. CUMHUR BAŞKANI hep kendi partisinin BAŞKANI oldu, Meclis hikayeydi zaten masal oldu. Yetmez ama evet dediniz yetti gari diyemedi bu millet. Beka dediler, bayrak dediler, ezan dediler, Kur-an dediler, terör dediler teröristlerle megri megri söylediler, İstanbul seçimini tekrar ettiler, anayasa 101. Maddeyi İlga ettiler, ufacık memurun istifasını gerektiren yasaya rağmen bakanları aday ettiler, zavallı memurlar kanuna uydular istifa ettiler, ama koskoca kamu görevlisi bakanlar bakanlıktan kamu görevlisi sayılmayıp seçime vekil adayı diye girdiler, kamu kaynaklarını su gibi emdiler. Emmeye de devam ettile. Seçim gününe kadar da emecekler. Toplumu ayrıştırıp kin nefret tohumu ekerken HÜDAPAR ı dost eylediler. Şimdi bakalım tabloya HDP ittifakta yok ama masa altında da yok buna rağmen var dediler. HÜDAPAR ne yanda Ne masada dediler , CUMHUR ittifakının AKP listelerinde görülmesini hak saydılar. Neden? Nedeni belli maksat bir dönem daha bu milleti, beka, din, ezan, bayrak, diyerek iktidarı elde tutmaktan öte değil. Bu son çıkış yazım demeden geç miyeceğşm çünkü bugünlere geleceğimizi anlatan 2018 yolunda yazdığım köşe yazımda kimse beni ama hiç kimse dinlemedi. Ben kimim hiçim, ülkem için mücadele edip doğruları yazan bir hadsizim, Varsın tarih böyle yazsın.Ama bunu görüp susan şeytanlardan asla değilim. Utanın artık sizi bu hale düşürenlerden hesap sorun, soğan ekmek yiyerek kendinizi enayi yerine koymaktan utanın.
