O çizmedeki edep herkese lazım..
Soma`da madenden sağ çıkartılan bir kardeşimiz görevliye, sedyeyi kirletmemek için "çizmemi çıkartayım mı?" diye , can alıcı soruyu soruyordu ..
O cümleler milletin yüreğine ve zihnine bir ok gibi saplandı..
Hakkında birçok yorumlar yapıldı, sosyal medyada paylaşım rekorları kırdı..
Mevcut sahneyi ilk izlediğim de bu kardeşimizin çok "edepli" bir insan olduğu aklıma geldi.
Ve duygularım boğazıma kilitlendi, gözlerim buğulandı..
İsmini dahi bilmediğimiz kardeşimiz bütün insanlığa çok önemli bir ders veriyordu..
Toplum olarak edepli olmayı o kadar özlemişiz ki, bu insanın başka bir alemden geldiğini bile düşünenlerimiz oldu.
Edepsizliğin geçer akçe olduğu günümüzde o çizmelerin edepli olmanın sembolü olarak zihnimize çakılı kalacağını söylemek hiç te zor değil.
Ne demişti Hz. Mevlana;
"İnsanla hayvan arasındaki fark edeptir."
Kısacası " İllâ Edep İllâ Edep"
**********
Canın cömertliği, “ Mahmut Çıkamadı”
Herkesin can derdine düştüğü bir esnada bir ses yükseliyor;
`Abi, Mahmut çıkmadı. Mahmut çıkamadı! Beni bırakın onu alın abi. Onun karısı hamile!`..
Aman Allah`ım bu ne büyük yürek, ne büyük insanlık, ne büyük adamlık..
Herkes şaşkın !
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın devrinde, bencilliğin zirvesinde, vefa, fedakarlık,dostluklar unutulmuşken böyle insanlar hâla var mı?
Allah aşkına bu cömertliğin zirvesi "îsâr" değil de nedir?
Efendimiz ve Sahabesi için seferber olan Medineli müslümanlar da,
Çanakkale cephelerinde şehit olmak üzereyken diğer arkadaşını düşünen yiğitlerde bu müthiş davranışı göstermişlerdi.
Elbette karşılıksız kalmayacaktı..
Allah (C.C), bu insanların haklarında ayet gönderdi, diyordu ki;
"Onlar, ihtiyaç içinde olsalar bile başkalarını kendilerine tercih ederler.”(Haşr,9 )
Evet kardeşim, Mahmut`umuz çıkmadı /çıkamadı/çıktı ve bu davranışın ile bizim ne kadar adam olduğumuzda galiba apaçık ortaya çıktı..
Ve terazi ortada, herkes kendini tartsın !
Çünkü sözün bittiği yerdeyiz..